Mieke Siemons

Sinds 2004 schildert Mieke Siemons (1964) abstract en expressief. Zij voelt zich één met de verf. Het liefst schildert ze met mijn handen. Smeren, strijken, strelen, krassen, slaan. Het doek is de arena, daar gebeurt het. handschrift en beweging spelen een grote rol. Mieke's schilderijen zijn geen geabstraheerde afbeelding van de werkelijkheid. 

'Kunst gibt nicht das Sichtbare wieder, sondern macht sichtbar.' - (Paul Klee)

Opleiding 

1983 - 1985: Artibus Utrecht - modeltekenen
1982 - 1986: Nimeto Utrecht - etaleren, decorbouw, reclameontwerpen
1991 - 1993: Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten - Den Haag
1993 - 1997: Hogeschool voor de Kunsten - Arnhem
2005 - 2006: Werkgroep Kunsten - Roswitha Robijn - Erik Lemmens
2006 - 2006: Grafittinetwerk (workshop grafitti)
2005 - 2007: WO Algemene Cultuurwetenschappen - Open Universiteit
2008 - 2009: Train de trainer - ICM te Utrecht

Ontwikkeling

In 1991 nam Mieke Siemons ontslag om naar de kunstacademie te gaan. Zij kwam in een achtbaan van gevoelens terecht, die zij verbeeldde in expressieve tekeningen van duistere koppen. Ook fotografeerde ik geabstraheerde zelfportretten. Kerstboomlampjes in mijn haar, een verduisterde kamer en de rauwe muziek van Tom Waits. Door te bewegen schilderde ik met licht, een heel directe manier om mijn emoties te verbeelden, theater bijna (series Darkness). In het fotografeerde Mieke intieme zelfportretten en vrouwenlichamen. Dit werk stond te dicht bij haarzelf om aan de buitenwereld te tonen. Vlak voor het eindexamen stopte zij met de academie. Ze stopte een aantal jaren met haar kunst en werkte als als consultant op detacheringsbasis bij verschillende bedrijven.

In 2003 moest zij plotseling met dit werk stoppen en kwam zij in een zoektocht naar zichzelf terecht. Tijdens dit proces pakte zij ook de kunst weer op. De serie 'like a virgin' ontstond en er was een aarzelende 1e aanzet tot het latere Junyo Maru project.

In een boze bui maakte ontstond een reeks expressieve krastekeningen. De eerste tekening was scherp en agressief, maar de laatste van de reeks leek wel muziek. Dit fascineerde Mieke zo dat zij doorging met deze manier van werken. Ze kraste tientallen vellen papier vol. Het handschrift ontstond vanuit het gebaar, vanuit de beweging van het tekenen zelf en was elke keer anders. Tekenen werd schilderen.

Op dit moment vind Mieke inspiratie in de muziek, improvisaties met klank en beeld. Hiervoor werkt Mieke samen met muzikanten als @Ladylau (sing & songwriter), Mudanthe (djembe) en Ralf Silvius (didgeridoo). Op de expositie in Amsterdam zijn werken uit deze serie te zien. Ze staan nog niet op de website.